Herkesin Bir Hikayesi Var, Bu Da Bizim Ortak Hikayemiz...

Merhaba, öncelikle “şişko” kelimesinin, kelime anlamını yazmak istiyorum. 

Şişko; Deri altında fazla yağ birikmesi sonucu vücudu şiş görünen kimse demek. Çocukluk yıllarına dayanır bizim hikâyemiz, öncelik ailede, arkadaşlar arasında başlar size şişko denmesi. Çocuk aklı içerlersiniz de öyle aman aman sesinizde çıkmaz. Onlar dile getirir siz ise yaşarsınız. Eğer ki şişko iseniz oyun oynarken 1-0 yenik başlarsınız oyuna, çünkü ağırlığınız sizin hızlı hareket etmenizi engeller, top oynuyorsanız kesin kaleci, ip atlıyorsanız ipi tutan her zaman siz olmuşsunuzdur. Parka gidersiniz o çok sevdiğiniz salıncaklara sığmadığınız için şöyle keyfince sallanamazsınız, tahtırevanı tercih etseniz karşınıza alay eder gibi 2 kişi oturur. Saklambaç oynuyorsanız size uygun yer bulmakta zorlanırsınız. 

Kimsede sizi anlamaz ve sizin pekte hoşnut olmadığınız bu oyunları oynamakta hep ısrar eder. Böyle böyle geçip gider çocukluğunuz yine siz mutlusunuzdur, çünkü kendinizle barışıksınızdır ve seviyorsunuzdur. Alışmışsınızdır da... Şişman olmak, şişko diye adlandırılmak belli bir noktadan sonra gelen tepkilere karşı duyarsızlığınızı artırır. Ben istemez mi idim, yapabilsem olamaz mı idim... der durursunuz... Bakmayın hayatımız hep böyle olumsuz geçmemiştir. 

Nasıl ki olumsuzlukları olmuşsa da olumlu yanları size kazandırdığı alternatifleri de olmuştur, o derimizin altında artan yağların oluşturduğu şişkinlik :) mesela; arabayı kullanan siz değilseniz kesinlikle ön koltuk sizindir. Misafirlikte tekli koltuklar her daim size tahsil edilmiştir. Ben mesela kıyafet sıkıntısı çekmemek adına çok iyi dikiş dikmeye başladım. 

Öyle yabana atılacak cinsten değil, değme modacılara taş çıkarır cinsten. Nevi şahsına münhasır bir moda başlatmış ve de uygulamışımdır. Her ne kadar zorunluluk getiren bir beceri elde etmişsem de memnunum bundan.

Benim hikâyemde burada başlıyor... Şişko olmaktan, şişmanlıktan, obeziteye doğru yol almaya başlayınca herkes gibi akla gelebilecek her türlü yolu deneyenlerden biriyim. Akupunkturdan tutunda kırk çeşit diyetler, ödem sökücüler vs. vs. 

Bundan 5 yıl kadar önce obezite cerrahisini duyup öyle aman aman araştırmadan devlet hastanesinde mide katlama (Gastrik Plikasyon) operasyonu geçirdim. Hayaller daha ameliyata girmeden başladı fakat hiçte öyle hayalini kurduğum şekilde gelişmedi. Çok zorlu, çok sıkıntılı bir ameliyatın ardından “çektiğim eziyete mi yanayım” tarzında ahlamalarım yerini “çok şükür sağlığıma kavuştum” demelerim ile yer değiştirmişti.

Evet mide katlama operasyonu geçirdim ve o günkü kilomdan sadece 20 kilo eksile bilmiştim. Ve o kiloları da bir yılda anca verebilmiş, 3 ay gibi çok kısa sürede de vermiş olduğum kiloları geri alıyordum. 

Yine başlamıştım harala gürele aman fazlasına gerek yok almayayım yeter diye başladığım diyet ve spor maratonu. Ne yazık ki hiç bir sonuç alamadım. Bir yıl kadar önce ikinci bir ameliyat için araştırmaya başladım, başladım amma hala ilk ameliyatın korkusunu üzerimden atmış değildim. E kolay değil 1 ay hastanede acı dolu bir geçmişim var... 

Tabii bu arada ben Maşallah diyeyim azimle kilo almaya devam ediyorum. Vermiş olduğum 20 kilonun üzerine bir 5 kilo daha eklenince “hop melek dur bakalım” dedim ve araştırma işini hız kazandırdım. Görüşmediğim, konuşmadığım doktor, koordinatör kalmadı diyebilirim

Derken Cengiz Eriş Hocamın numarasını elimde kalan son umutmuş gibi tuşladım, Ferhan adında beni benden daha iyi anlayan dünya tatlısı bir sesle 1 saat kadar konuştuk, konuştuk... ben anlattım o dinledi, ben sordum o yanıtladı... Sonunda ben de kocaman bir umut başladı... Cengiz Hocamla görüşme kısmına gelmeden ben zaten kararımı vermiştim bile. 

Neden mi ? Şöyle ki; çalışıyorum ve öyle ha deyip de hastaneye gidecek durumda değildim. Ferhan bana “Melek Hanım isterseniz Cengiz Hocam size yakın yerde oturuyor, sizin yanınıza gelebilir” dedi. Ferhan bunu dediğinde benim gönlümü çoktan fethetmişti bile. Sağ olsunlar, düşünmeleri bile yeterdi. Öyle ya günümüzde kimse kimse için işleri kolaylaştırmıyor değil mi? Ben bu gururla hastanenin yolunu tuttum Cengiz Hocamla görüşmemiz 1 saate yakın sürdü. Sonrasın da ameliyat olacağım hastaneye görmeye gittim, artık kararım netti ve ne gerekiyorsa yapmaya başlamak istiyordum. Sigara kullandığım için (ameliyatımdan 1 hafta önce sigarayı bıraktım) solunum testine girdim, sonuçları hastanedeki uzmanla analiz ederken o sıcak, samimi duygu “evet ben doğru kararı verdim” dedirtmeye başlamıştı bile. Bir hafta sonrasına randevumu aldım 

11 Şubat 2017 tarihinde ameliyatımı oldum. Allah razı olsun. Saat 5 gibi ameliyatınız bitmiş odanıza gelmişsiniz olağan ağrılar dışında her şey yolunda, 8 saat sonra yürümeye başlıyorsunuz ve bunu yaparken doktorunuz sizinle beraber, gecenin bilmem kaçı olmuş tetkikleriniz sürekli kontrol halinde, bunu size sağlayanlar ise yüzlerinde daimi bir gülümse ile keyifle işlerini yapıyorlar daha ne olsun. 

Şuan bana hayalmiş gibi geliyor. İki buçuk ayım doldu bu geçen süre zarfında hangi sıkıntım olursa olsun Cengiz Hocam bir telefon kadar yakınımda oldu. Şikayetlerim ne olursa olsun önerileri anında işe yaradı, şimdi Elhamdülillah eskisinden daha sağlıklıyım, enerji doluyum, en önemlisi mutluyum.

Cengiz Hocam, her daim duamdasınız, Ferhancığım, kalbimde ki yerin her daim baki. Ramazan, Hasan ve Uğur Allah ne muradınız varsa versin. Rabbim hepinize iki cihan saadeti nasip etsin. 

Doğru yerde, doğru zamanda, doğru insanlarla vermiş olduğum bu karar, bizim gibi acaba deyip kırk kapının tokmağını vuranlar için diyorum ki; eğer burada iseniz ve bu yazıyı okuyorsanız emin olun gün gelecek sizde duygularınızı ifade etmek için kelime bulamayacaksınız. 

Burası doğru tercihin yapıldığı en doğru yer, hiç düşünmeyin ;).Sevgiyle dolu kocaman kocaman saygılar.